සෙනෙහස
වින්ද සෙනෙහස හද පුරෝගෙන
ඉන්නෙ කෙලෙසද තනිවෙලා
නුඹත් නැතුවුනු මගේ ලෝකයෙ
ලසෝ තැවුලන් ඉහිරිලා
හඬන්නට මට නොහැක වස්තුව
නවතලන්නට බැරි නිසා
මගෙන් ඉවතට ගියා නුඹ මට
කඳුළු බින්දුවෙ බර තියා
ලන්ව ඉන්නට සිහිනෙනුත් මම
පැතූ පැතුමන් වැඩි නිසා
හදාගන්නට නොහැකි තරමට
මගේ හදවත පෑරිලා
නික්ම මාගෙන් ගියත් නුඹ අද
මගේ හදවත හැරදමා
නුඹම වෙනුවෙන් හදවතේ ඉඩ
තියෙනවා මිය යනතුරා
හඬන්නට මට නොහැක වස්තුව
ReplyDeleteනවතලන්නට බැරි නිසා
මගෙන් ඉවතට ගියා නුඹ මට
කඳුළු බින්දුවෙ බර තියා
ane hari shoi
ස්තූතියි ඔමායා
ReplyDeleteචින්කාවිය පැන යන තෙක් ...................................
ReplyDeleteතෝ මොන වෙදීමක් කලාද බොල , දැන් කෙදිරි ගාන්නේ නැතිව හිටු ඉදගෙන .
නියමයි ,
ජය ශ්රී
යන කෙනා යනවනෙ බන් ඉඳගෙන
Delete