බාබෙද්දා.............................

පෙන බිඳු නැගෙනා වීදුරුව

මා ඉස්සරහා හිනා වෙනකොට

කවුලුවෙන් එහා

මහ මූසල රාත්‍රිය

බලා ඉන්නවා ගිල ගන්න මාව......

යන්නට හිතුනත් නැගිට

මාගේ නිවහන වෙත

හිතුවත් මට බෑ දෙපා වාරු නැත

මටම අකීකරු මගේ දෙපා යුග

ඔහේ වදිනවා මේස කකුල් වල

එල්ලී බිත්තියේ වාහනය ලඟ

ඒත් හොයනවා කෝ මගෙ වාහනය

වොචර් කාරයා ඇරලා දොර

මාව ඉන්දනවා සීට් එක උඩ

මාතලී නැගෙනවා මගේ හිස උඩ

සක්‍රයා නෑ පේන්නට මට.......

සුදු ඉරි මාමලා දෙඇස් උරුක් කොට

කඩන්නට හදන්නේ මගෙනුත් ගාන

ඒවා කොහේදැයි මාත් එක්ක අද

යනවා හොයාගෙන කෑලේ පාරෙන් මම

අල්ලියි මාමලා නැට්ටෙන් අද

කම්බි කොට කැඩුනත් වටේ වැටවල් වල  

මම හෙන පරිස්සමට මගේ ගෙදර ඇත

පසුදා ඒ පාරෙම හෙමින් ගොස් මම

හෙමිහිට බලනවා වෙලා ඇති දෙය

සිදුවී ඇති හත්තිල්ලව්වට

මම මක් කොරන්නදැයි 

අයේ  හිතන්නට ඕනේ නිසාම

නැවත ඇදෙනවා බාර් එකට මම.................

ස්වභාවධර්මය සහ මම..........................

වැඩ ගොඩක් අස්සේ උනත් මොනවා හරි කුරුටු ගෑමේ අමාරුවක් ඉස්සර සිටම මට තිබුනේය දැං ඒක මේවගේ කොම්පීතරයක් ඉස්සරහ වාඩිවී අකුරු කෙටීම දක්වා ඉහල ගොස් ඇත.... ඒම කලේ නැත්නං ඇඟිලි රිදෙනවා වාගේය........... හරි 

෴෴෴෴ ස්වභාවධර්මය සහ මම ෴෴෴෴

උදේම නැගිට්ටේ වෙනදා වගේ ඉලෙක්ට්‍රොනික් කුකුලාගේ හැඬලීමත් එක්කය.... උගේ බෙල්ල මිරිකා ආයේ අනික් පැත්තට හැරුණත් මේකා ආයේ හැඬලුවේය................ කියන්නට තියෙන්නේ අපේ පැත්තේ එක කුකුලෙක්වත් දැං නැත... ඒත් අල්ලපු ගෙදර අයියාට ගමේ උන් කුකුලා කියන්නේය.... මට නං උගේ කරමලක් පිහාට්ටක් තියා පොරකටුවක් වත් පෙනෙන්නට නැත.... අඩු ගානේ ෆාම් එකක්වත් අහලක පහලක නැත....... මේ ඉලෙක්ට්‍රොනික් කුකුලා නොකියා ෆෝන් එක අස්සේ ඉන්නා එකාය.... ඌ කොහේ ඉන්නවාද මම දන්නේ නැත ඒත් ඌ හඬලන්නේය....... ෆෝන් එක කෑලි ගලවා සෙව්වත් ඌව හමු උනේ නැත.........
ඇදේ සිටම ස්වභාවධර්මය හා එක් වන්නේ එහෙමය.....  කිසිම ලෝභ කමක් නැතුව පරිසරයෙන් ලැබෙන, ඒත් අපගේ ඔලමොට්ටල, පඩත්තල කම නිසා සත 5කට නොසලකා හැරියත් විනාඩි කීපයක් නැතුව ඉන්නට බැරි ඔක්සිජන් වාතයෙන් පෙනහලු පුරවාගන්නේ ඒ වෙලාවේ හිතා මතාය..... ඉඳ හිට කුණුගඳක් දැනෙනවාය ඒක වෙනම කතාවකි......

දනි පනි ගා සරීරකෘතයන් ඉවර කරගෙන ඇඳුම් ඇදීමට පටන් ගන්නකොටම වවුලෙක් සොයා ගැනීමට අල්මාරිය අස්සට එබෙන්නට ඕනෑය..... ස්වභාවධර්මය මතක් වෙන්නේය......

වැඩට යාමට එලියට බසිනකොට,

"ඔය මොකෝ ඔය ඔලුව නිකං ඉත්තෑවෙක් වගේ"

ස්වභාවධර්මය ඕං එතනටත් ගෑවී ඇත........

වාහනය නැගගෙන සුක්කානම් වන්දනාව කර රිය පණගැන්වූ විගස දැක්කේ වින්ස්ක්‍රීනය මත සහවාසයේ යෙදී ඉන්නා මැස්සන් යුවලකි......... හයියෝ එක්කෝ උන් පැනි හදේ ඉන්නා උන්ය ... නැත්නම් හොර කපල් එකකි....... පොටෝ ගන්නට බැරිය ඒ ප්‍රසිද්දියේ කලත් උන්ගේ පුද්ගලික වැඩකි..... ඒ පොටෝ මේකේ දමා ඒ කපල් එකේ නෑදෑයෙක් ඒක දැක්කානම් මට වෙන්නේ පොලෝසි යන්නය අම්මෝ බැරිය.... මොක උනත් උන්ට උන්ගේ මෙව්ව එක කර ගන්නට ඉඩදී සෙමෙන් වාහනය එලවීමට පටන් ගත්තෙමි........ 

 

මෙන්න බොලේ මෝටර් සයිකල් සූරයෙක් හෙල්මට් එකේ වයිසරය ඔසවා,

"ඉබ්බෙක් වගේ යනවනං අයිං කරන් යන්න"  කියා කෑ ගැසුවේය 

ස්වභාවධර්මය ඒකා එතනටත් ගාවා ගත්තේය........

ඈතින් එන බස් රථයේ පා පුවරුවේ එල්ලී යන සෙනග වඳුරන් වගේය ඒ මිනිසුන් මාර දුකක් විඳගෙන පා පුවරුවේ ඉල්ලී යන්නෝය....... 

ස්වභාවධර්මය............

මම ඔහොම හෙමින්හෙමින් යද්දී අනේ අර මැස්සා සහ මැස්සී ( ඒම වෙන්න ඕනි) දෙන්නා තාමත් මෙව්වා කරමින් ඉන්නෝය..... ඒ අස්සේ තුන් රෝද සූරයෙක් නයා වෙට්ටුවක් දාගෙන ගියේය........ මගේ ඇඟේ මාලු නටන්නට පටන් ගත්තේය.......... මට මල පැන්නේය.........

එතනත් ස්වභාවධර්මෙ 

මමත් වාහනේ හැටට හැටේ ගොස් තුන් රෝද සූරයාට කිට්ටු කර

"කොහෙද මී හරකො යන්නේ........ කල්පනාවෙන් යනව බූරුවෙක් නොවී" කියා හෙන ආදරයෙන් කිව්වෙමි.....

ඌ ඇටිකෙහෙල් ගිල්ල උගුඩුවා වාගේ බලා උන්නේය

ස්වභාවධර්මය............

මලලසේකරය මැස්සන් කපල් එක නැත උන් අස්ථානගතවී ඇත මොක උනාදැයි දන්නේ නැත...... ඉතිං මම මක් කොරන්නද...... තුන් රෝද සූරයා ආවේ නැත්නම් උන් සැපසේ ඉන්නට ඉඩ තිබුනේය කෝම හරි උන් හිටියේ නැත........

නමුත් ස්වභාවධර්මය අපගේ සියලු ක්‍රියාවන් හා බැඳි පවතී..... කොමපණ අප එය ඈත් කරන්නට වලි කෑවත් එය අපට කිරීකට නොහැක..... නමුත් අපි ස්වභාවධර්මයේ ගොඩාක් සම්පත් කාබාසිනියා කරමින් සිටුමු..... දවසක අපට වන්නේ ගස් වැල් සතා සිව්පාවා සියල්ලම ඡායා රූපයන්ගෙන් දකින්නට පමණක් විය හැක ඒ දවස උදා නොකරගනිමු..... අපේ ස්වභාවධර්මය අපි රැකගනිමු......

මගේ හිත.............

සීත සුළඟට වේලි වේලී
සෙව්වෙමී මම නුඹෙ සුසුමන්
ඈත ඉමවෙත ගියදා පටන්
නොදැක්කෙමී නුඹෙ සොඳුරු දසුනක්
හීන ගුලිකර ඉවතලන්නට 
නොහැකි හන්දා තවත් පාරක්
ඔහේ මම අද බලා ඉන්නම් 

මහැරදා ගිය තැනේ තනියෙන්
නූඹම ඇවිදින් නුඹම යනකොට
කෙලෙස කියමිද නුඹට වරදක්
නුඹට පෙම්කල මගේ හිත දැන් 
සොයනවා නුඹ ඇද්ද කොහෙවත්
දකින නොදකින තැනක හිඳ ගෙන
ඉන්නවා නුඹ හිතේ තාමත් 
සිනහවෙනු මැන සදාකාලෙට
දුක එවනු මැන මවෙත රහසින්
සඳේ තනියට විසුල තරුකැට
දහස් ගානක් පිපී ඇතිමුත්
මගේ තනියට උන්නු සදවත
බැසගියා දැන් මගේ අහසින්
ඒත් සඳ දෙස බලා සැනහෙමි 
අයිති නැති බව දැන දැනත් මං
නුඹට අවසර එකලු කරනට
නුඹට හිමිවූ නැවුම් අහසක්......................