අපිට නොපෙනෙන නොහිතෙන අපේ මනෝභාවයන්............................

නිකන් ඉන්න ගමන් හිතුන දෙයක් මේක ඒක ගැන හිතනකොට ගොඩාක් දේවල් මතක් උනා............... ඉතින් ඒක ඔන්න ඔහේ කොටන්න කියල හිතුන....

මනුස්සයෙක්ගෙ හිත් ගත්තහම හරි පුදුමයි ඒව එකිනෙකට වෙනස් එක එකාට හිතෙන්නෙ වෙනස්ම වෙනස් විදි වලට.... පුදුමයි නේද.... ඒ අස්සෙ මහ ඔලමොට්ටල සිතුවිලිත් නැතුවම නෙමෙයි... සමහර ඉස්සර කරපු දේවල් ගැන හිතනකොටත් එහෙම හිතිල ඇති මට නම් හිතිල තියෙනව.

මිනිස්සුන්ගෙ මනෝභාවයන් ගැන හිතුවාම තවත් සන්කීර්ණයි (ඕව හිතන්න බෑ බොල)
කෝම හරි මම මේ කියන්න යන්නෙ ඇත්තටම අත් දැක්ක සිදුවීම් කීපයක්....

ඔන්න එක දවසක් ඒ කියන්නෙ බොලාට මතකද අර සුනාමියක් කියල එකක් ආව......... මෙච්චරක් විතර මුහුදු රැල්ල ඇවිල්ල අපේ භාගයක් විතර චකබ්ලාස් උනේ..... 

 

අන්න ඒක වෙලා ටික කාලෙකට පස්සෙ මේක උනේ...................
දවසක් අපි හවසක පොඩි ස්ටෙලා පාරක් දාගෙන ඉන්නව කොල්ලුපිටියෙ තැනක මෙන්න බොලේ කෝල් එකක් එනව සුනාමියක් එනව කියල (ඒ දවස්වල නමටත් මිනිස්සු බයයි)...........මගේ උන්නු යාලුවෙක්ගෙ අක්කල ඉන්නව පානදුරේ මේක ඇහුන විතරයි මොන ස්ටෙලාද  යාළුව කිව්ව මචෝ මම යනව අක්කලව අපේ ගෙදර එක්කන් එන්න .........මමත් ඉතින් කිව්ව යමන් මචෝ මමත් එන්නම් කියල 
බිලත් ගෙවල අපි දෙන්න උගේ වෑන් එකට නැගල යනව දැන් 60ට හැටේ

ඒකත් එක්තරා මනෝභාවයක් තමයි ඉතින් 
  

 කෝම හරි වැල්ලවත්ත පහු උනා මුකුත් අවුලක් නෑ............... රත්මලාන ,ගල්කිස්ස මුකුත්ම නෑ කිසිම හැල හොල්මනක් නෑ.......... කෝමහරි අපි මොරටුව ටවුන් එක පාස් කරල අළුත් පාරට එනකොට (කලින් වතාවෙ ඒ හරියෙ සිද්ද වෙච්චි කතාවකුත් තියෙනව ඒක මේක අන්තිමට කියන්නම්) පේනව මිනිස්සු එකා දෙකා කලබල වෙලා දුවනව (බඩුම තමයි) ඒ අස්සෙ තව සමහරු පුම්බපු ටයර් ටියුබ් ඉනවටේ දාගෙන මුහුද දිහා බලාගෙන ඉන්නව

හරි සන්තෝසයි........ 

අපි කෝකටත් කියල එක පොරක් ගාව වෑන් එක නවත්තල ඇහුව මොකෝ අයිය මේ කියල පොර කියපි නෑ මල්ලිල සුනාමියක් එනවලු මේ අපි ඒක එනකන් ඉන්නෙ පොඩ්ඩක් බලාගන්න කියල
මම ඇහුව ඉතින් අයිය සුනාමියක් ආවොත් ගහගෙන යනව නේද? ගියපාර මතකයි නේද? කියල

පොර කියනව ඒක තමයි මල්ලි ගිය පාර බලාගන්න බැරි උනා මේ පාර කෝකටත් කියල ටියුබ් එක දාගෙන ඉන්නව එතකොට ගහගෙන යන්නෙ නෑනෙ පාවෙනව සුනාමියත් බලාගන්න පුලුවන්නෙ කියල...

ඔන්න මිනිස්සුන්ගෙ මනෝභාවය සමහරු හිතන්නෙ මහ පොඩියට ඒත් ඒකෙන් වෙන අනික් දේ ගැන හිතන්නෙ නෑ නැත්නම් හිතන්න ඕනි නෑ .....................මම දන්නෙ නෑ මොකද්ද කියල..

කොහොමෙන් කොහොම හරි සුනාමියනම් ආවෙ නෑ.......

තව එකක්..... ඒක උනේ අපේ පියානන් වහන්සේගෙ ඔපීසියෙ... ඒකෙ හිටිය හෙන දක්ස මැසින් හදන පොරක්..........පොරක් කිව්වට වයසයි.......හැබැයි දස්සය මැසින් කියන්නෙ අටම්ගෙ වගේ මහන මැසින් මෙවී මහ තඩි ප්‍රින්ටින් මැශින්
 


දවසක් මිනිහට කියල බෙයාරින් එකක් මාරු කරන්න කියල පොර ගිහිල්ල ගෝලය එක්ක වැඩේට..... බැලින්නම් එක ඇණයක් මාර තදයිලු  ගලවන්න ට්‍රයි කලාලු ඒත් බැරිවෙලා
පොර ගෝලයට කිව්වලු උඹ ඔය ස්පැනර් එක අල්ලපන් මම මැශීන් එක ඔන් කරන්නම් එතකොට නිකන්ම ඕක ගැලවෙයි කියල......... ගෝලය කියල අනෙ අම්මෙ බාසුනැහේ ඒක කරන්න බෑ මොකද මේක කැරකෙන වේගෙට කොහොමද ස්පැනර් එක අල්ලන්නෙ කියල

පොර ගෝලයට මෑණියන්වහසේවත් මතක් කොරල එහෙම කිව්වලු මෙහෙ දියන් ඔය ස්පැනර් එක මම අල්ල ගන්නම් උඹ මැශිම දාපන් කියල
ගෝලය බෑ කිව්වහම උගෙ සනුහරේම මතක් කොරල දාපිය කිව්වලු
ගෝලය කියල මම දන්නෙ නෑ බාසුන්නැහේ ඔයා කියන නිසා දන්නම් කියල
කියල පොර ස්පැනර් එක අල්ලන් ඉන්දැද්දි ගෝලය මැශිම දාල කියන්නත් මොකද්ද වගේ මැශිම කැරකිච්ච් පාර පොර ගෙම්බ පොලෝ ගැහුව වගේ ඔන්දස්පොට වීසා එක ලියාගෙන ඌ යන ලෝකෙට

 

එතනදි බලාපල්ල අර ගෝලය කියලත් මේ මහ බාසට තේරුනේ නෑ ඌ හිතුවෙ නෑ මොන තරම් දක්සය උනත් මිනිස්සුන්ගෙ මනස හරි පුදුමයි නේද.............
ඔහොම තමයි අපි කාට උනත් දෙයක් තේරුම් කරල දෙන්න හදනකොට තමුන්ගෙ මතේම ඉන්න කෙනා ඒ දේ තේරුම් ගන්නෙ නෑ අපි කියන එකට දාහක් දේවල් කියාවි............... හැබයි දවසක හැරිල බැලුවොත් හිතේවි ඇත්ත තමයි අරයකා කිව්වෙ කියල එතකොට පරක්කු වෙලා තියෙන්නත් පුලුවන් කවදාවත්ම හදාගන්න බැරි විදිහට වැරදිලා තියෙන්නත් පුලුවන්...........
ඒත් ඒක තමයි මනුස්ස ස්වභාවය.........
කොහොමත් මනුස්සයෙක් උනාම අනිකගෙ මතේටත් පොඩ්ඩක් ගරු කරන්න අනික කියන එක පොඩ්ඩක් හිතන්න ගන්න හොඳ දෙයක් තියෙනවනම් ඒක ගන්න පුරුදුවෙනවනම් කොච්චර හොඳද නේද.......

 

අර කලින් වතාවෙ සිද්ද උනා කිව්ව කතාව:

ඔන්න පලවෙනි පාරට සුනාමිය ආවනෙ ඔය අළුත්පාරෙ ගෙවල් දොරවල් ඔක්කොම ගහගෙන ගියා ඉතිරු උනේ කෑලි විතරයි ඒත් වැඩේ කියන්නෙ එකම එක බිල්ඩිමක් ඉතුරු උනා...........මොකද්ද දන්නවද ඒ තමයි කොරල වැල්ලෙ බාර් එක ඒ පැත්තෙ මිනිස්සු කිව්වෙ සුනාමිය අපිට ඔක්කොම නැති කරල ඒකෙ දුක යන්න දුක නැතිකරගන්න බාර් එක ඉතුරු කරල ගියා කියලයි..............